وقتی یک فیلم را نگاه می کنید، ممکن است متوجه شوید که شخصیت ها، اقدامات و تصاویر آنها یک موضوع مشترک دارند. این عناصر ترکیبی می توانند سبک فیلم را شکل دهند یا ژانر آن را تعیین کنند. تحقیق در مورد سبکها و ژانرهای مختلف که تولیدکنندگان در فیلمها استفاده میکنند میتواند به شما کمک کند تا داستان خود را با موفقیت تجسم کنید و با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید. در این مقاله اصطلاحات سبک و ژانر فیلم را تعریف کرده، آنها را با هم مقایسه کرده و 15 نوع سبک و ژانر فیلم را فهرست می کنیم.
سبک فیلم به تکنیک هایی اشاره دارد که کارگردان برای خلق یک فیلم از آن استفاده می کند و می تواند شامل مضامین، صدا، دیالوگ، فیلمبرداری و نورپردازی باشد. تمام جنبههای تولیدی که برای فیلم ارزشمند و به تعیین نحوه درک مخاطب از فیلم کمک میکنند به سبک فیلم اشاره می کند. شما اغلب میتوانید سبک فیلم را بهعنوان شیوه کارگردان برای انعکاس روایت یا برقراری ارتباط با حال و هوا در نظر بگیرید. و همچنین می تواند مخاطب را راهنمایی کنند تا به عناصر مهم داستان توجه کند و بر نحوه تجربه تماشاگران از فیلم تأثیر بگذارد. سبک های رایج فیلم بر تکنیک های مشابهی تکیه می کنند که می تواند به شما در شناسایی سبک کمک کند.
ژانر فیلم مقوله ای قطعی بر اساس عناصر روایی آن است. فیلمسازان می توانند داستان های خود را در چارچوب یک ژانر با گنجاندن الگوها، مضامین، موضوع و یبک های آشنا بسازند. روایت معمولاً عامل تعیین کننده در دسته بندی یک فیلم برای یک ژانر است. شما می توانید ژانر یک فیلم را با تجزیه و تحلیل فضای داستان، شخصیت ها و محتوای نماینده، مانند خطوط داستانی و مضامین، کشف کنید. به طور معمول، فیلمهایی که در یک ژانر قرار دارند، حالات و عناصر داستانی مشابهی دارند.
همچنین میتوانید ژانرها را برای ایجاد یک زیرژانر ترکیب کنید که به یک فیلم اجازه میدهد یک چندگانه سازگار باشد. ژانرها و ژانرهای فرعی می توانند در طول زمان تغییر کنند و یکدیگر را از طریق تأثیرگذاری بر عناصر متمایز در یک فیلم مشخص کنند. ترکیبات ظاهراً بدون پایان هستند و هنوز ترکیباتی از ژانرها وجود دارد که هنوز کشف نشده اند.
شناسایی سبک فیلم مستلزم تحلیل تکنیک های تولید است و شناسایی ژانر فیلم مستلزم تحلیل عناصر روایی است که تمایز کلیدی بین این اصطلاحات است. رابطه مستقیمی بین این اصطلاحات وجود ندارد، اگرچه فیلمهای برخی ژانرها ممکن است سبکهای رایجتری داشته باشند که کارگردانان استفاده میکنند.
دو فیلم که در یک سبک فیلمبرداری شده اند می توانند بخشی از ژانرهای مختلف باشند و دو فیلمی که در یک ژانر هستند می توانند از سبک های بسیار متفاوتی استفاده کنند. به عنوان مثال، کارگردانان می توانند فیلم هایی در ژانرهای ترسناک و کمدی بسازند که هر دو از سبک مستند استفاده می کنند. برعکس، فیلمهای جنایی و سبک اکسپرسیونیستی آلمانی، هر دو میتوانند در ژانر درام باشند.
بسیاری از فیلمها حداقل از یک سبک فیلم پیروی میکنند و چندین فیلم ترکیبی از سبکهایی هستند که کارگردان خلق میکند. هر سبکی تعریف میکند که داستان چگونه به بیننده گفته میشود تا حس خاصی را در آنها ایجاد کند. در اینجا پنج مورد از سبک های اصلی فیلم ذکر شده است :
یکی از سبک های محبوب در سینما فیلم سیاه است. معمولاً با داستان های جنایی تخیلی همراه است و بر نگرش ها و انگیزه های بدبینانه تأکید می کند. یکی از ویژگی های اصلی فیلم سیاه سبک بصری سیاه و سفید آن است که از تکنیک نورپردازی با کنتراست بالا به نام کیاروسکورو برای ایجاد سایه های دراماتیک و صحنه های چشمگیر استفاده می کند. شخصیتهای فیلم سیاه اغلب از نظر اخلاقی مبهم هستند و دیالوگهای آنها معمولاً حاوی استفاده قابل توجهی از توضیح است که درباره عناصر داستان است. این به این دلیل است که فیلمهای سیاه میتوانند توالی روایت را مبهم کنند و نمایش میتواند به عنوان یک ابزار ساختاری کمک کند.
هدف از ساخت فیلم مستند، شرح وقایع تصویری معتبر از واقعیت با هدف آموزش یا حفظ یک رکورد تاریخی است. در این فیلمها، دوربین اغلب بهعنوان یک ناظر منفعل عمل میکند و به نظر میرسد که در مقابل دوربین به رویدادها واکنش نشان میدهد. دو تکنیک آشنای دوربین در این سبک فیلم، دستی و مشاهده ای است. این موارد به طور کلی با بداهه گویی ارتباط خوبی دارند و می توانند باعث ایجاد احساس خودانگیختگی در مخاطب شوند.
فیلمهای اکسپرسیونیستی آلمانی معمولاً با تلاش برای تجسم اضطراب از طریق تصاویر تحریفشده و غیرعادی، تجربهای ذهنی از جهان را بررسی میکنند. محبوبیت آنها پس از جنگ جهانی اول افزایش یافت زیرا لحن آنها اغلب منعکس کننده احساسات جمعی جامعه بود. این سبک همچنین به دلیل استفاده از کیاروسکورو و زوایای شدید دوربین برای ایجاد عمق بصری یا اعوجاج در کادر قابل توجه است. مردم اغلب ژانر وحشت را با سبک فیلم اکسپرسیونیست آلمانی مرتبط می دانند.
فیلمهای نئورئالیستی ایتالیایی پس از جنگ جهانی دوم محبوب شدند، زیرا داستانهای آنها بیشتر بر مردم فقیر و طبقه کارگر متمرکز است. این فیلمها اغلب شرایط پیچیده اقتصادی و اخلاقی جامعه را در آن دوران نشان میدهند و بسیاری از آنها کودکان را در نقشهای روایی اصلی قرار میدهند. فیلمسازان تقریباً به طور انحصاری صحنه ها را در محل فیلمبرداری می کنند و شخصیت ها اغلب در هدف اصلی بقا مشترک هستند. مدیران معمولاً از منابع موجود در محل استفاده میکنند، مانند وسایل، کمد لباس یا افراد محلی که به عنوان وسایل اضافی انتخاب میشوند.
نوع فیلم وسترن اسپاگتی برگرفته از ژانر وسترن است و دارای سکانسهای اکشن بالا، قهرمانان ضدقهرمان و تفسیر موضوعات اجتماعی به همراه تمهیدات رایج وسترن، مانند پایانهای خوش و دوگانگی اخلاقی واضح است. این فیلم ها اغلب حاوی یک شرور اصلی هستند که نشان دهنده بدترین انسانیت و یک قهرمان ناقص با اخلاقیات خودخواهانه است و آنها به دلیل گنجاندن موسیقی منحصر به فرد و قدرتمند در صحنه های خود شهرت دارند. کارگردانان بسیاری از وسترنهای اسپاگتی را در منظرههای بیابانی و شهرهای کوچک فیلمبرداری میکنند و معمولاً یک دانه بصری متمایز در نماهایشان دارند.
ژانرهای زیادی وجود دارد که فیلم ها و حتی زیرژانرهای بیشتری را طبقه بندی می کنند. در اینجا 10 مورد از رایج ترین ژانرها در فیلمسازی آورده ذکر شده است :
فیلمهای اکشن بهطور سنتی حاوی موقعیتهای خطرناک و ریسکهای پرمخاطره هستند و بسیاری از آنها نیاز به استفاده از شیرینکاریهای فیزیکی، رقصهای جنگی یا سکانسهای فاجعه دارند. عناصر پرانرژی در این فیلمها میتوانند به فرار از مخاطب کمک کنند، زیرا بینندگان اغلب به داستان قهرمانی علاقه دارند که در برابر همه مشکلات مبارزه میکند و همچنان به پیروزی دست مییابد. فیلمهای این دسته یک موضوع مشترک دارند که بیشتر محتوای آنها اکشن محور است. آنها اغلب شامل احساس خطر در اکثر صحنه های خود می شوند. برخی از زیرژانرهای آشنای ژانر اکشن ابرقهرمانی، فاجعه و جاسوسی هستند.
فیلمهای ماجراجویی معمولاً شامل یک سفر هستند و برخی ممکن است شامل تعقیب و گریز باشند. آنها همچنین ممکن است صحنه های اکشن مانند فیلم های اکشن داشته باشند، اما سفرها و فتوحات شخصیت های اصلی در درجه اول آنها را مشخص می کند. این تاکید بر ماجراجویی یک شخصیت می تواند به مخاطب کمک کند تا خود را در آن تجربیات تصور کند. شما می توانید در هر محیطی یک فیلم ماجراجویی بسازید، به شرطی که روایت شما شامل یک سفر باشد.
کمدی فیلم هایی هستند که با استفاده از اغراق در زبان، کنش یا شخصیت هایی که به یک موقعیت طنز می افزایند، مخاطب را بخندانند. بسیاری از کمدیها از موقعیتهای روزمره در داستانهای خود استفاده میکنند تا تفسیری خندهدار درباره یک ناامیدی از زندگی مشترک ارائه کنند تا با مخاطب ارتباط برقرار کنند. دو قالب کمدی رایج عبارتند از کمدی به رهبری کمدین و کمدی موقعیت. زیر ژانرهای زیادی از کمدی وجود دارد، از جمله کمدی رمانتیک، تقلید، طنز، کمدی طرح و ساختگی.
فیلمهای ژانر درام اغلب شامل صحنههای واقعگرایانه و تعارض تعریفکننده بین یک یا چند شخصیت و دیگران یا نیروهای طبیعت هستند. نمایشها معمولاً قصد برانگیختن احساسات قدرتمند در مخاطب را با دربرگرفتن آسیبهای اجتماعی از قبیل اعتیاد، فقر، تعصب نژادی، نابرابری جنسی، طبقهبندی یا فساد دارند. چندین زیرژانر در درام وجود دارد، از جمله ملودرام، مستند درام و درام پزشکی، حقوقی و فلسفی.
هدف فیلم های ترسناک ایجاد احساس ترس در مخاطب است. آنها معمولا داستان خود را بر روی موقعیت های ناراحت کننده، رویدادهای هشدار دهنده یا ترس های مخاطب متمرکز می شوند. شامل عناصری هستند که به ترس های اولیه تکیه می کنند، مانند کابوس، آسیب پذیری، بیگانگی و ترس از مرگ یا آسیب، که هدف آنها جذب و دفع مخاطب است. برخی از زیرژانرهای ترسناک عبارتند از فیلمهای فراطبیعی، فیلمهای یافت شده، اسلشر، مخفی، خونآشام و فیلمهای هیولا. اینها می توانند سبک های مختلفی داشته باشند، از واقع بینانه تا تخیلی وحشیانه.
فیلمهای ژانر عاشقانه معمولاً شامل روابط صمیمی و سفری از عشق بین شخصیتهای اصلی هستند. تضادهایی که در طول جستوجوی صمیمیت یا عشق رخ میدهد، اغلب روایت را در این فیلمها پیش میبرد. شخصیتهای اصلی معمولاً با موانعی مانند سختیها، بیماریها، خیانت، مشکلات خانوادگی یا مسائل مشترک روابط روبهرو میشوند و در بسیاری از فیلمهای عاشقانه، در نهایت با هم متحد میشوند تا زندگی مشترک خود را کامل کنند. عشق آنها یک ابزار روایی است که به عنوان سپری عمل می کند تا به آنها کمک کند تا بر چالش ها غلبه کنند و سفر عشق خود را توسعه دهند.
فیلم های علمی تخیلی اغلب ترکیبی از علم و تخیل هستند. احتمالاً فیلمهایی در این ژانر خواهید دید که فناوری پیشرفته و پیشرفتهای علمی را به تصویر میکشند و معمولاً حاوی جلوههای ویژه یا بصری هستند. کارگردانان اغلب از چندین علم قابل مشاهده مانند نجوم، فیزیک، زمین شناسی و زیست شناسی انتخاب می کنند تا حس منطقی را در واقعیت پیشنهادی فیلم ارائه دهند. برخی از موضوعات رایج در فیلم های علمی تخیلی پیامدهای دانش، ماهیت بشریت در بحران وجودی و تفسیر توطئه های مبتنی بر علم است.
فانتزی ها فیلم هایی هستند که کارگردانان در جهان های خیالی می گذرند که بازنمایی کمی از واقعیت دارند یا اصلاً بازنمایی نمی کنند. این فیلمها اغلب شامل عناصر جادویی، اسطورهای و خارقالعاده هستند و میتوانند از قوانین فیزیکی فراتر رفته و امکانات بیپایانی داشته باشند. شخصیتهای اصلی یک فیلم فانتزی معمولاً تجربهای عرفانی را تجربه میکنند که نیازمند کمکهای مافوق بشری است. بسیاری از فانتزی ها از افسانه ها سرچشمه می گیرند و شخصیت های منحصر به فرد و پدیده های عجیب و غریب را در داستان های خود گنجانده اند.
به طور کلی دو بخش مجزا از فیلم ها در ژانر تاریخی وجود دارد که بازنمایی دقیق و داستان تاریخی است. برخی از بازنمایی های دقیق شامل بیوگرافی، زندگی نامه و خاطرات است. فیلمهای داستانی تاریخی معمولاً دقت خود را به تصویر صحنههایشان محدود میکنند، مانند صجنه های دور، و اغلب شخصیتهای اصلی را در زمینه رویدادهای تاریخی بزرگ نشان داده می شود. بسیاری از فیلمهای تاریخی رویدادهای گذشته را با داشتن بازیگران بزرگ، انجام اقدامات در مقیاس گسترده و ترکیب کردن تنظیمات و لباسهای پیچیده به عنوان تلاشی برای بازنویسی تاریخ، بازسازی میکنند.
فیلم های ژانر جنایی می توانند هر دو طرف سیستم عدالت کیفری را به تصویر بکشند. بسیاری از فیلمهای جنایی اغلب با ایده عدم اطمینان اخلاقی همراه هستند، که شناسایی قهرمان و شخصیت شرور را پیچیدهتر میکند. کارگردانان اغلب داستانهای جنایی را از روایتهای تاریخی واقعی استخراج میکنند یا دیدگاه جنایتکاران را با زیرژانر گانگستری ارائه میکنند. برخی از فیلمهای جنایی از یک جنایتکار خاص و قیام آنها در برابر مبارزات قدرت شخصی تجلیل میکنند، در حالی که برخی دیگر درگیری و سقوط جنایتکاران را از طریق قانون و نظم برجسته میکنند.